Արցախի, հայերիս ներքին թշնամիների եթե ոչ անմիջական մասնակցությամբ, ապա դրդմամբ, ուղղորդմամբ, կազմակերպմամբ մի խումբ արցախցիներ Արցախում ռուսական խաղաղապահների ռազմաբազայի դիմաց գիշերվանից փակել են (https://www.youtube.com/watch?v=xI6fFsxFHAE&t=143s ) ռուսական խաղաղապահների ճանապարհը՝ այսպիսով նախադրյալներ ստեղծելով, որ ռուսական խաղաղապահները հեռանան Արցախից, Ադրբեջանը մտնի Արցախ, վերջ տա Արցախի Հանրապետության գոյությանը «լավագույն» դեպքում, իսկ վատագույն դեպքում՝ ցեղասպանի արցախցիներին:

Առանց Արցախ չկա Հայաստան: Սիրուն է հնչում, ի՜նչ խոսք:

Արդեն կասկածում եմ, որ Արցախի խորհրդարանի կողմից ընդունված որոշումները, օրենքները, մասնավորապես խիստ հայրենասիրական խավարտով մատուցվողները վճարվում են... Հապճեպ ընդունեցին «Բռնազավթած տարածքների մասին օրենքը», դրան հետևեց Հակարիի կամրջի անցակետն ու Արցախի խուլ շրջափակումը:

Անչափ դժվար է Հայաստանում կամ Սփյուռքում ապրողների համար` գրել այս մասին:

Միայնակ՝ ընդդեմ ճակատագրի, անբարոյական երկու իշխանությունների, հրեշավոր թուրքի, մեծ թուրանի ու աշխարհի խաղերի հետ՝ դեմ առ դեմ մի փոքրիկ Արցախ:

Արցախը Հայաստանի հենման կետն է, եթե պահենք` կփրկվենք, չպահենք` հաջորդը Սևանն ու Երևանն են լինելու։

Պարո՛ն «հատուկ դեսպան», դիմում եք ՄԱԿ-ին, որ ի՞նչ: Որ Ադրբեջանին, Լաչինի միջանցք բացել հորդորող բանաձև ստանա՞ք: Ասենք ստացաք, հետո՞ ինչ...

Եղբորս երկու փոքրիկներն են` 6-ամյա Ինեսան և 4-ամյա Իլոնան։ Արդեն ութ ամիս է, որ նրանք ամեն ինչ գիտեն Արցախ աշխարհի վիճակի մասին։

1991 թ. սեպտեմբերի 2-ին հռչակվեց հայերով բնակեցված ԼՂՀ անկախությունը: 1991 թ. սեպտեմբերի 22-ին հռչակվեց ալբանացիներով բնակեցված Կոսովոյի անկախությունը:

Եթե ՄԱԿ- ի Անվտանգության խորհուրդն (ԱԽ) անտեսի ՄԱԿ-ում Հայաստանի մշտական ներկայացուցչի՝ օգոստոսի 11-ի դիմումը, և արտահերթ նիստ չհրավիրի, կամ, ինչն ավելի հավանական է, արտահերթ նիստ հրավիրելով, դիմումին համապատասխան ընթացք չտա և Ադրբեջանին չպարտադրի կատարել ՄԱԿ- ի Արդարադատության միջազգային դատարանի 2023 թ. փետրվարի 22-ի և հուլիսի 6- ի որոշումների պահանջները (ձեռնարկել բոլոր միջոցները Լաչինի միջանցքով անձանց, տրանսպորտային միջոցների և բեռների անխափան տեղաշարժը երկու ուղղություններով ապահովելու համար), ապա այդ ամենի ողջ պատասխանատվությունը կծանրանա Նիկոլի, նրա գլխավորած կառավարության, Մհեր Մարգարյանի և ՄԱԿ- ում Հայաստանի պատվիրակության վրա: